O tak! Zgadzam się z przedmówcą. tata mojej córci nie miał z nią kontaktów przez połowę Jej życia. Jak już się pojawił to sporadycznie, ale ... albo pod wpływem alkoholu, albo w godzinach wieczornych z pretensjami że nie chcę go wpuścić ( bo córka spała albo szła spać)itd. Na utrzymanie córki nie łozy ani grosza, choć sam dobrowolnie zobowiązał się przed sądem że będzie łożył określoną kwotę. I teraz tak : Złożył wniosek do sądu o ustalenie kontaktów z córką,dostał kontakty próbne na które w 3/4 części nie przychodzi, a Sądu to nie obchodzi, tak samo jak fakt że jest alkoholikiem ( bo jak on twierdzi sam się wyleczył i nie pije i sądowi to wystarczy). Leczy sie psychiatrycznie, po próbach samobójczych, łyka psychotropy, ale Sąd też ma to w 4rech literach z przeproszeniem. dla Sądu jest najważniejsze że, uwaga : OJCIEC MA PRAWO!!!!! Szkoda że obowiązków nie ma, że nie obchodzi go jak głodowałyśmy bo bedąc na wychowawczym nie mogłam pracować i jedyne środki utrzymania to były alimenty których nie płaci i dodatek na wychow=awczym w kwocie 400zł/mc. Finał jest taki że sprawa się toczy prawie rok( a to dopiero początek), córka trochę zżyła sie ze swoim "tatą" który co raz częściej nie nawala i nie przychodzi na umówione terminy, albo przychodzi zamiast na 4h to na 1,5 lub 2 lub max 3. dziecko przeżywa, pyta o ojca, a ja muszę go kryć żeby córce przykrości nie robić że znów Ją olał. Muszę wymyślać usprawiedliwienia dla niego żeby chronić moje dziecko. Masakra jakaś! Na ostatniej rozprawie gdy powiedziałam że starania ojca nie są wystarczające, usłyszałam od sędziny słowa takie (wypowiedziane podniesionym głosem i z pretensją): OJCIEC SIĘ STARA< BO PRZYSZEDŁ DO SĄDU!!! Masakra jakaś! Żadnych praw dla dziecka, prawo dziecka w żaden sposób nie chroni, wręcz przeciwnie - naraża na dodatkowy stres!

O tak! Zgadzam się z przedmówcą. tata mojej córci nie miał z nią kontaktów przez połowę Jej życia. Jak już się pojawił to sporadycznie, ale ... albo pod wpływem alkoholu, albo w godzinach wieczornych z pretensjami że nie chcę go wpuścić ( bo córka spała albo szła spać)itd. Na utrzymanie córki nie łozy ani grosza, choć sam dobrowolnie zobowiązał się przed sądem że będzie łożył określoną kwotę. I teraz tak : Złożył wniosek do sądu o ustalenie kontaktów z córką,dostał kontakty próbne na które w 3/4 części nie przychodzi, a Sądu to nie obchodzi, tak samo jak fakt że jest alkoholikiem ( bo jak on twierdzi sam się wyleczył i nie pije i sądowi to wystarczy). Leczy sie psychiatrycznie, po próbach samobójczych, łyka psychotropy, ale Sąd też ma to w 4rech literach z przeproszeniem. dla Sądu jest najważniejsze że, uwaga : OJCIEC MA PRAWO!!!!! Szkoda że obowiązków nie ma, że nie obchodzi go jak głodowałyśmy bo bedąc na wychowawczym nie mogłam pracować i jedyne środki utrzymania to były alimenty których nie płaci i dodatek na wychow=awczym w kwocie 400zł/mc. Finał jest taki że sprawa się toczy prawie rok( a to dopiero początek), córka trochę zżyła sie ze swoim "tatą" który co raz częściej nawala i nie przychodzi na umówione terminy, albo przychodzi zamiast na 4h to na 1,5 lub 2 lub max 3. dziecko przeżywa, pyta o ojca, a ja muszę go kryć żeby córce przykrości nie robić że znów Ją olał. Muszę wymyślać usprawiedliwienia dla niego żeby chronić moje dziecko. Masakra jakaś! Na ostatniej rozprawie gdy powiedziałam że starania ojca nie są wystarczające, usłyszałam od sędziny słowa takie (wypowiedziane podniesionym głosem i z pretensją): OJCIEC SIĘ STARA, BO PRZYSZEDŁ DO SĄDU!!! Masakra jakaś! Żadnych praw dla dziecka, prawo dziecka w żaden sposób nie chroni, wręcz przeciwnie - naraża na dodatkowy stres!